หลักการเติม ing ท้ายคำกริยาใน Continuous Tense

คำกริยาแท้ Verb1 (infinitive) ในโครงสร้าง Continuous Tense นั้น มีหลักการเติม -ing ดังนี้

1. คำกริยาโดยทั่วไปเติม -ing ท้ายคำกริยาได้เลย

• cook-cooking  (ทำอาหาร)
• draw-drawing  (วาด)
• do-doing  (ทำ)
• eat-eating  (กิน)
• treat-treating  (เลี้ยง, รักษา, ปฏิบัติต่อ)
• pour-pouring  (ริน)
• speak-speaking  (พูด)
• start-starting   (เริ่ม)
• answer-answering  (ตอบ)
• listen-listening  (ฟัง)
• visit-visiting  (เยี่ยมเยียน)

2. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย e ให้ตัด e ออกแล้วเติม –ing

• hope-hoping  (หวัง)
• ride-riding   (ขี่)
• make-making  (ทำ)
• write-writing   (เขียน)
• bake-baking  (อบ)
• smile-smiling  (ยิ้ม)

3. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย ee, ye และ oe ให้เติม –ing ได้เลย

• agree-agreeing (เห็นด้วย)
• see-seeing  (เห็น)
• flee-fleeing  (หนี)
• dye-dyeing  (ย้อมสี)
•  tiptoe-tiptoeing  (เดินย่อง, เดินด้วยปลายเท้า)

4. คำกริยาที่ลงท้ายด้วย ie ให้เปลี่ยน ie เป็น y แล้วเติม –ing

• die-dying  (ตาย)
•  tie-tying  (ผูก, มัดให้แน่น)
•  lie-lying  (โกหก)

5. คำกริยาที่มีพยางค์เดียว มีสระเสียงสั้นตัวเดียว ตัวสะกดตัวเดียว ให้เพิ่มตัวสะกดตัวท้ายอีกหนึ่งตัว แล้วเติม –ing

• stop-stopping  (หยุด)
• plan-planning (วางแผน)
• fit-fitting  (พอดี,ติดตั้ง)
• beg-begging  (ขอ)
• swim-swimming (ว่ายน้ำ)
• shut-shutting  (ปิด)
• cut-cutting  (ตัด)
• sit-sitting  (นั่ง)
• run-running  (วิ่ง)
•  jog-jogging  (วิ่งเหยาะๆ)

6. คำกริยา 2 พยางค์ที่ลงท้ายด้วยสระตัวเดียว และออกเสียงเน้นหนักพยางค์หลัง ให้เพิ่มตัวสะกดตัวท้ายอีกหนึ่งตัว แล้วเติม –ing

• prefer-preferring  (ชอบมากกว่า)
•  refer-referring  (อ้างอิง)
• admit-admitting  (ยอมรับ, รับเข้าไว้)
• commit-committing  (ทำความผิด, มอบหมายให้)
• permit-permitting  (อนุญาต)
• occur-occurring  (เกิดขึ้น)
• begin-beginning  (เริ่มต้น)

** แต่ถ้าออกเสียงเน้นหนักพยางค์หน้า ไม่ต้องเพิ่มตัวสะกดตัวท้าย ให้เติม -ing ได้เลย

• inherit-inheriting (รับมรดก)
• target-targeting  (ตั้งเป้าหมาย)
• cover-covering  (คลุม, ปิดบัง)
• open-opening  (เปิด)

ซึ่งก็คือคำกริยาโดยทั่วไปที่เติม –ing นั่นเอง  แต่มีคำกริยาบางคำที่ไม่สามารถนำมาใช้เติม ing ในรูปของ Continuous Tense ได้ ซึ่งเราเรียกคำกริยากลุ่มนี้ว่า Stative verbs คำกริยาแสดงสภาวะ